Przeze mnie droga w miasto utrapienia; Przeze mnie droga w wiekuiste męki; Przeze mnie droga w naród zatracenia; Jam dzieło wielkiej, sprawiedliwej ręki. Wzniosła mnie z gruntu potęga wszechwładna, Mądrość najwyższa, miłość pierworodna, Starsze ode mnie twory nie istnieją, chyba wieczyste, A jam niepożyta.... Ty który wchodzisz.... żegnaj się z nadzieją....